Strona główna » Inne publikacje

Inne publikacje

The Autonomy of Sector-Specific Regulation – Is It Still Worth Protecting? Further Thoughts on the Parallel Application of Competition Law and Regulatory Instruments
Aleksander Stawicki
http://www.yars.wz.uw.edu.pl/2011-4/yars2011-4.php

To tekst z 2011 r., który nic nie utracił ze swojej aktualności. Relacje między prawem konkurencji a regulacjami sektorowymi (takimi jak np. Prawo energetyczne czy Prawo telekomunikacyjne) nadal budzą wiele kontrowersji. We wszystkich swoich pracach, także i w powyższym tekście, konsekwentnie opowiadam się za ich możliwie ścisłym rozgraniczeniem, to jest za przyjęciem, że tam, gdzie kompetencje do ingerencji (i nałożenia kary pieniężnej) ma regulator nie ma już miejsca na równoległe działanie Prezesa UOKIK. Artykuł opublikowany w YARS podsumowuje kluczowe argumenty przemawiające za takim podejściem.

Ograniczenie konkurencji ze względu na cel
Aleksander Stawicki, Paulina Komorowska
http://ikar.wz.uw.edu.pl/ikar.php?ikar=28

W tej – napisanej razem z Pauliną Komorowską – pracy zastanawiamy się nad możliwymi sposobami oceny zgodności porozumień zawieranych przez przedsiębiorców z prawem konkurencji. Postulujemy, by rozgraniczać porozumienia zawierające najpoważniejsze ograniczenia konkurencji (kwalifikowane jako zakazane z uwagi na sam swój przedmiot (cel)) od pozostałych porozumień, które mogą zostać zakazane o ile prowadzą do antykonkurencyjnych skutków. Wprowadzenie takiego podziału ma duże znaczenie praktyczne. Tylko w tym pierwszym przypadku organ antymonopolowy może zwolnić się z obowiązku badania wpływu porozumienia na funkcjonowanie rynku. We wszystkich pozostałych przypadkach badanie takie jest konieczne (co uniemożliwia wydawanie decyzji „na skróty” poprzez pochopne deklarowanie niemal w każdym wypadku, że określone porozumienie jest sprzeczne z prawem bowiem jego trudno uchwytny „cel” jest sprzeczny z prawem).

Competence of Common Courts in Poland in Competition Matters
Aleksander Stawicki
http://www.yars.wz.uw.edu.pl/2012-6/yars2012-6.php

To artykuł z 2012 roku, który dziś może być źródłem szczególnej satysfakcji. Został bowiem napisany w czasie, w którym wydawało się, że nie ma już od odwrotu od przyjęcia, że w sprawach odwołań od decyzji Prezesa UOKIK sądy powszechne zajmują się wyłącznie merytoryczną oceną sporu, nie mając obowiązku rozpatrywania zarzutów natury proceduralnej (stanowisko takie konsekwentnie prezentowane było w orzecznictwie). Zawsze wydawało mi się, że taki pogląd nie może zostać zaakceptowany, bowiem prowadzi on wprost do konkluzji, iż istnieje w Polsce organ administracji, który może naruszać przepisy proceduralne i nie ponosić z tego tytułu żadnych negatywnych konsekwencji (nie ma bowiem sądu, który mógłby takie naruszenie stwierdzić). Dziś, po latach, okazuje się, że warto było walczyć w słusznej sprawie. W dużej mierze pod wpływem dyskusji prowadzonej w całej Europie, w tym w kontekście orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (wskazującego na karny czy quasi-karny charakter przepisów prawa konkurencji) powoli przebija się przekonanie, że przynajmniej najcięższe naruszenia przepisów proceduralnych powinny być przedmiotem badania sądowego. Mała rzecz, a cieszy. Ale broni składać nie można, bo nadal oznacza to, że wiele naruszeń prawa może pozostać bezkarnych.

Polish competition authority: plans to launch a new product can hardly offer a justification for resale price maintenance
Aleksander Stawicki
http://kluwercompetitionlawblog.com/2013/02/05/polish-competition-authority-plans-to-launch-a-new-product-can-hardly-offer-a-justification-for-resale-price-maintenance/

Franchise networks under siege from the Polish competition authority over alleged RPM arrangements
Aleksander Stawicki, Bartosz Turno
http://kluwercompetitionlawblog.com/2013/07/23/franchise-networks-under-siege-from-the-polish-competition-authority-over-alleged-rpm-arrangements/

W tych dwóch tekstach analizie poddano orzecznictwo Prezesa UOKIK dotyczące tzw. resale price maintenance czyli ustalania cen odsprzedaży produktów czy usług w relacjach wertykalnych. Obydwie omawiane sprawy pokazują, iż polski organ ochrony konkurencji bardzo konserwatywnie podchodzi do tego typu działań przedsiębiorców, traktując je jako bezwzględnie sprzeczne z prawem. Takiego podejścia nie zmienia ani specyfika sieci franczyzowej (w której przecież dochodzi do zakupu modelu biznesowego, co powinno dawać franczyzodawcy pewne możliwości wpływania na politykę cenową swoich partnerów, inaczej istnieje ryzyko, że oferowany model biznesowy nie będzie  dobrze funkcjonował), ani chęć wprowadzenia na rynek nowego produktu (co samo w sobie zawsze jest dobre dla konkurencji).

Standard prawny oceny wertykalnych porozumień cenowych polegających na ustalaniu sztywnych (lub minimalnych) cen odsprzedaży na gruncie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów.
Bartosz Turno, Agata Zawłocka-Turno
http://ikar.wz.uw.edu.pl/numery/32/pdf/158.pdf

W wyroku z dnia 23 listopada 2011 r. SN przedstawił po raz pierwszy w tak wyczerpujący sposób stanowisko dotyczące sposobu analizy na gruncie ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów porozumień wertykalnych polegających na ustalaniu sztywnych (lub minimalnych) cen odsprzedaży (Resale Price Maintenance). Ponadto SN wypowiedział się również odnośnie do innych ważnych kwestii, takich jak: okoliczności, które zobowiązany jest wykazać Prezes UOKiK, aby stwierdzić zawarcie porozumienia wertykalnego, konieczność wyznaczenia rynku właściwego w każdej sprawie czy naruszenie interesu publicznego.
W glosie napisanej wspólnie z Agatą Zawłocką-Turno wskazujemy szereg postulatów dot. oceny RPM. Proponujemy m.in. uzupełnienie obecnego standardu prawnego oceny RPM o relatywnie prosty test, który pozwoli ocenić możliwość istnienia antykonkurencyjnych skutków RPM i „zalegalizować” (tolerować) określone RPM (te bez widocznego potencjału wywierania antykonkurencyjnych skutków) jeszcze na etapie analizy na etapie art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy okik (art. 101.1 TfUE) a nie dopiero na etapie rozpatrywania możliwości wyłączenia indywidualnego z art. 8 ust. 1 i 2 ustawy okik (art. 101.3 TfUE).

Uprzednia i następcza kontrola aktów upoważniających organ ochrony konkurencji do przeprowadzenia niezapowiedzianej kontroli (przeszukania) przedsiębiorcy.
Bartosz Turno, Emilia Wardęga
http://ikar.wz.uw.edu.pl/numery/31/pdf/00.pdf

Sprawa Delta Pekárny a.s. przeciwko Republice Czeskiej dotyczyła niezapowiedzianej kontroli, jaką czeski organ antymonopolowy przeprowadził w siedzibie Delta Pekárny. ETPCz uznał, że przeprowadzenie kontroli bez uprzedniego upoważnienia sądu oraz wobec braku skutecznej następczej kontroli sądowej stanowiło naruszenie prawa tego przedsiębiorcy do prywatności, gwarantowanego przez przepisy EKPCz. Zgodnie z przedstawioną argumentacją przedsiębiorca poddany takiej kontroli musi mieć zapewnioną efektywną kontrolę sądową (uprzednią lub następczą), w ramach której sąd oceni przyczyny, zakres, czas trwania kontroli oraz ustali, czy była ona konieczna i proporcjonalna. We wskazanej glosie wraz z Emilią Wardęgą zastanawiamy się, czy przepisy ustawy okik regulujące kontrolę i przeszukanie spełniają standardy konwencyjne wyznaczone tym orzeczeniem i odpowiadamy - również przeciwko Polsce mogłoby zapaść podobne, jeśli nie identyczne, rozstrzygnięcie.

Definiowanie rynku właściwego w sprawach antymonopolowych z uwzględnieniem podejścia ekonomicznego – problemy, metodologia oraz propozycje rozwiązań alternatywnych
Bartosz Turno
https://www.profinfo.pl/prawo-gospodarcze-i-handlowe/ochrona-konkurencji-i-konsumentow/p,prawo-konkurencji-25-lat,346191.html

Odpowiednie zdefiniowanie rynków właściwych nie jest kluczowym aspektem w sprawach antymonopolowych. Dużo istotniejsze jest ustalenie presji konkurencyjnej, a dzięki temu określenie siły rynkowej danego przedsiębiorstwa, która może skutkować ograniczeniem dobrobytu konsumentów. W przedmiotowym artykule, uwzględniając szeroko podejście ekonomiczne, staram się więc wskazać metodologię mierzenia siły rynkowej – tam gdzie takie określanie jest konieczne – oraz przedstawiam (w oparciu o wyniki badań podejmowanych głównie w USA) alternatywną metodę (w sprawach kontroli koncentracji) prognozowania wpływu koncentracji na ceny (z pominięciem w ogóle definiowania rynku właściwego).

O potrzebie doskonalenia rozwiązań procesowych w znowelizowanej z dniem 18 stycznia 2015 r. ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów
Maciej Bernatt, Bartosz Turno
http://ikar.wz.uw.edu.pl/numery/25/pdf/00.pdf

Nowelizacja ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, która weszła w życie w dniu 18 stycznia 2015 r. okazała się mieć wiele niedostatków. Wraz z dr. Maciejem Bernattem  w pierwszej kolejności wskazujemy instytucje prawne, które choć powinny, nie zostały w niej uwzględnione, np. należyte zagwarantowanie stronie prawa do wysłuchania, zmiany w zakresie rozprawy administracyjnej oraz kwestia poufności komunikacji pomiędzy adwokatem/radcą prawnym a klientem. W drugiej części artykułu analizujemy te instytucje, które wprowadzone do uokik na skutek nowelizacji, wymagają istotnej korekty, przedstawiając swoje pomysły na ich udoskonalenie.